ابوجعفر و ابن اثير هر دو نقل كرده اند: دامنه جنگ در حال گسترش بود. عمروبن خالد و غلامش سعد، مجمع بن عبدالله، جنادة بن حرث پيشاهنگان سپاه ابن سعد را با شمشير خود به عقب نشيني سخت وادار كرده بودند. وقتي به صفوف اوليه دشمن فرورفتند دشمن بين اينها و اصحاب حسين عليه السلام جدايي انداخت. قمر بني هاشم به تنهايي وارد معركه شد. و يك تنه دشمن را از اطراف ياران حسين عليه السلام متفرق ساخت. عباس بن علي عليه السلام نزديك شد. در حالي كه آنان مجروح شده بودند، بنابراين نتوانستند خود را از آن معركه خلاص سازند. در هر حال، جنگ بار ديگر شروع شد؛ عباس عليه السلام دشمن را از آنها دفع مي كرد. اما همگي آنان در همان جا به فوز شهادت نائل گشتند. [1] او به خدمت برادر بازگشت و ماجراي آنها را براي امام بازگفت. [2] .