نام ها، القاب و كينه هاي عباس عليه السلام گوياي اوصاف و ويژگي هاي آن رادمرد كربلاست كينه هاي او عبارت اند از:

1. «ابوقربة» صاحب مشك آب؛ [1] .

2. «ابوالقاسم» پدر قاسم؛ «جابر بن عبدالله انصاري» در زيارت نامه خود او را اين گونه خواند: «السلام عليك يا اباالقاسم، السلام عليك يا عباس بن علي؛ [2] سلام بر شما اي پدر قاسم! سلام بر شما اي عباس پسر علي عليه السلام»؛

3. «ابوالفضل»، پدر فضل [3] .


القاب او عبارت اند از:

1. «باب الحوائج» در نيازها (گشاينده گره مشكلات)؛ اين لقب را شيعه و سني به سبب فراواني برآورده شدن حاجات خود از جانب او به آن حضرت داده اند [4] .

2. «قمر بني هاشم» چون سيماي آن بزرگوار چون ماه تاباني مي درخشيد و در هنگام شب تاريك نيازي به چراغ نبود. [5] .

3. «الشهيد» [6] نسب شناسان به اين لقب ايشان را مي شناخته اند. اين لقب پس از شهادت، به او داده شده است.

4. «عبد الصالح» بنده شايسته؛ اين لقب را امام صادق عليه السلام به عموي خويش داده اند: «السلام عليك ايها العبد الصالح؛ [7] سلام بر شما اي بنده صالح و شايسته» اين لقب گوياي رفعت و عظمت مقام اوست؛ به گونه اي كه آن حضرت خود را در مرحله عالي كمال انساني قرار داده و توانسته چون حلقه اتصال بين امام و بندگان باشد.

5 «سقاء» [8] ويژگي آب رساني (سقا) و صاحب مشك آب بودن (ابوقربه) از آنجا به آن حضرت اختصاص يافت كه قبل از درگيري، دشمن آب را بر حسين عليه السلام و ياران او بست. عطش، امام و يارانش را آزار داد. امام برادر خود عباس عليه السلام را صدا زد و او را همراه با سي سوار و بيست پياده، شبانه به سوي آب فرستاد. آنها از دشمن گذشتند و تا نزديكي آب رسيدند. نافع، پرچم به دست و پيشاپيش حركت مي كرد. ناگهان «عمرو بن حجاج زبيدي» جلوي آنها را گرفت. ياران امام مشغول آب برداشتن شدند، در حالي كه عباس بن علي و نافع از آنها دفاع مي كردند و به دشمن حمله مي كردند. تا اين كه از نهر آب را


برداشتند و به حضرت امام حسين عليه السلام ملحق شدند. [9] بنابراين، عباس عليه السلام سقا و ابوالقربه لقب گرفت. [10] .