عبدالله بن علي عليه السلام به شهادت رسيده بود. عباس عليه السلام به عثمان رو كرد و فرمود: «تقدم يا اخي؛ اي برادر! قدم پيش نه». عثمان با شمشيري عريان، پاي پيش نهاد. [1] عثمان هنگام ورود به ميدان اين رجز را مي خواند:



«اني انا عثمان ذوالمفاخر

شيخي علي ذوالفعال الطاهر



و ابن عم للنبي الطاهر

اخي حسين خيرة الاخاي



و سيد الكبار و الاصاغر

بعد الرسول و الوصي الناصر؛ [2] .



منم عثمان، صاحب افتخارات و پدر من علي، صاحب رفتار و اعمال پاك است؛

او پسر عم پيامبر پاك، و برادرم حسين برترين برگزيدگان است؛

او سرور بزرگان و خردان، پس از پيامبر و وصي (علي) ياري دهنده دين است».