پس از آن رشادتهاي چشم گير عبدالله، شخصي به نام «عبدالله قطبة الطائي» با شمشير به او حمله كرد. با ضربه او، عبدالله به شهادت رسيد. [1] در زيارت ناحيه مقدسه آمده: «السلام علي عون بن عبدالله بن جعفر الطيار» در زيارت ناحيه، از او با عناوين هم پيمان ايمان، نصيحت كننده به سوي پروردگار و همتاي مثاني و قرآن ياد شده و قاتل او مورد لعن


خداوند قرار گرفته است. [2] .

بدن مطهر او با ديگر شهدا، در پايين پاي امام حسين عليه السلام دفن شده است. «عون بن عبدالله جعفر» كه گنبد و بارگاهي در چند فرسخي كربلا دارد غير اوست. او از نوادگان حسن مثني بوده كه به بحث درباره او نيز خواهيم پرداخت.

درسي كه مي توان گرفت: او هم پيمان ايمان و همتاي قرآن دانسته شده است. اين ادعاي بزرگي است. اگر سند زيارت ناحيه از قوت برخوردار باشد و گفتار امام معصوم باشد، بي ترديد عون بن عبدالله، در مقامي نزديك به عصمت است.