«عون» پسر «عبدالله جعفر بن طيار» و مادرش زينب كبري عليهاالسلام، دختر اميرمؤمنان عليه السلام است. سيره نويسان نوشته اند: وقتي امام حسين عليه السلام از مكه خارج شد، عبدالله بن جعفر نامه اي را براي امام ارسال داشت كه در آن از امام درخواست كرده بود كه از عزم خود بازگردد. عبدالله بن جعفر نامه خود را توسط فرزندش عون و محمد به سوي امام فرستاد، بعد از آن، عبدالله به سوي «عمرو بن سعد بن عاص» والي مدينه رفت و از او براي امام حسين عليه السلام امان درخواست كرد. او هم به امام نامه اي نوشت و آن را توسط برادرش يحيي به سوي امام فرستاد. عبدالله هم او را همراهي كرد تا اين كه در ذات عرق آنها امام حسين عليه السلام را ملاقات كردند. حضرت نامه را مطالعه فرمود و از درخواست آنها سر باز زد و


فرمود: «اني رايت رسول الله في منامي، فامرني بما أنا ماض له؛ من در خواب رسول خدا را ديده ام، پس ايشان مرا به ادامه راه امر كرده اند. بنابراين من به همان چيزي كه مرا امر فرموده است، عمل مي كنم» پس از آن، امام پاسخ نامه را به عمرو بن سعيد نوشتند و از آن دو نفر جدا شدند. آنها نيز بازگشتند. آخرالامر، عبدالله بن جعفر به دو فرزندش عبدالله و محمد سفارش كرد كه همراه امام حسين عليه السلام باشند. [1] .