پس از شهادت عبدالله بن مسلم، آل ابوطالب جملگي به لشكر يزيد حمله كردند. امام فرياد زد: «اي پسر عموهايم! بر مرگ شكيبايي كنيد: به خدا سوگند، پس از اين روز بر شما هرگز خواري نمي بينم». [1] اين بيان امام بدين معنا بود كه بستگانش صبر پيشه سازند.