به شهادت و اقرار امام حسين عليه السلام، علي اكبر عليه السلام آينه تمام نماي ظاهر وباطن رسول صلي الله عليه و آله و سلم بوده است. [1] بنابراين، او بسيار خوش چهره و خوش خلق بوده است. [2] .

درباره دوران كودكي علي اكبر، روايتي نقل شده كه گوياي اعجاز و كرامت و تربيت او در دامان حسين بن علي عليه السلام است. در كتاب «ضياء العالمين» از «زفير بن يحيي» و او از «كثير بن شاذان» گزارش كرده كه گفت: «خودم شاهد بودم كه علي اكبر در غير فصل مناسب، از پدر بزرگوارش انگور طلب كرد. ناگاه امام حسين عليه السلام با دست به كنار ديوار مسجد زد كه انگور و موزي از آن خارج شد. پس فرزند خود را از آن خورانيده و فرمود: «ما عندالله لاوليائه اكثر؛ از آن چه نزد خداي تعالي است به اوليائش بيشتر مي رسد». [3] «ابوالفرج اصفهاني» از مغيره نقل كرده كه روزي معاويه از اطرافيان خود پرسيد: «به


نظر شما چه كسي سزاوار خلافت است؟» اطرافيان در پاسخ گفتند: «خود شما» او گفت: «نه، به اعتقاد من سزاوارترين كس بر خلافت علي بن الحسين است؛ هم او كه آينه جدش رسول خدا و داراي صفات ممتازي چون شجاعت بني هاشم و سخاوت بني اميه، زيبايي چهره و فخر و فخامت ثقيف است» آري، دشمني چون معاويه، علي اكبر را اين گونه وصف مي كند! [4] .