عصر روز عاشورا «انس بن كاهل» به خدمت امام حسين عليه السلام شرفياب شد و اجازه رزم خواست. او كمر خود را با عمامه اي محكم پيچيده بود، و ابروان بلندش را با دستمالي بر پيشاني بسته بود، تا در حال رزم و جهاد جلوي چشمانش را نگيرد. چون نگاه امام حسين به چهره او افتاد، گريان شد و فرمود: «اي پيرمرد! خداوند سپاسگزار تو باشد».