شيخ طوسي رحمه الله جون را از اصحاب امام حسين عليه السلام شمرده است. [1] «جون» [2] اهل «نوبه» و غلام سياه پوستي بود كه «ابي ذر غفاري» آن صحابي باوفاي پيامبر او را از قيد بندگي و بردگي آزاد كرده بود. «جون» از شيعيان امام علي عليه السلام شناخته مي شد. او پيوسته پس از ابوذر همراه اهل بيت عليهم السلام بوده است. زماني در خدمت امام حسن عليه السلام و هنگامي با امام حسين عليه السلام بود. او امام حسين عليه السلام را از مدينه تا مكه و سپس از مكه تا عراق همراهي كرده بود. [3] گويند جون در ساخت و تعمير سلاح مهارت داشت. نقل شده جون، در


شب عاشورا خيمه ويژه اي براي خود برپا ساخته بود تا سلاح ياران حسين عليه السلام را تعمير و اصلاح كند. در تاريخ آمده است، در روز عاشورا، امام درخواست او را براي جهاد اين گونه رد فرمود: «تو از جانب من اذن (كناره گيري از جنگ) داري، فقط و فقط تو ما را براي دست يابي به عافيت همراهي كرده اي. بنابراين، خود را به راه و شيوه ما مبتلا مساز». [4] گفته شده بعد از اين بود كه به خدمت دختر اميرمؤمنان، زينب عليهاالسلام و اطرافيان امام رسيد تا آنها را شفيع خود سازد. پس از آن از امام اجازه جهاد گرفت و وارد ميدان رزم شد.

درسي كه مي توان گرفت: در راه احياي حق، هر كس بايد از ابزار ممكن كه مورد قبول نيز مي باشد، بهره مند شود.