«عمرو بن قرظه» [1] پسر «كعب بن عمرو بن عائذ بن مناة» بود [2] و پدر او «قرظه» از اصحاب رسول الله صلي الله عليه و آله و سلم، راويان حديث [3] بوده است. او همراه علي عليه السلام به كوفه آمد و در جنگ هايي كه آن حضرت شركت فرموده، حضوري فعال داشته است. از همه گذشته از طرف آن امام همام، به ولايت فارس منصوب شد. او در سال 51 هجري قمري دار فاني را وداع گفت. [4] .

[1] اللهوف، ص 46؛ ابن‏نما نام ايشان را «عمر بن ابي‏قرظه» ضبط کرده است. (مثير الاحزان، ص 60) البته در بحارالانوار، ج 45، ص 22، عوالم، ج 17، ص 265، اعيان الشيعه، ج 1، ص 605، عمرو بن قرظة ضبط شده است.

[2] ابصار العين، ص 155، مقصد 5.

[3] الاصابة في تمييز الصحابة، ج 5، ص 329.

[4] ابصار العين، ص 155، مقصد 5، ناگفته نماند که ابن‏حجر گويد: قرظه از صحابي رسول الله صلي الله عليه و آله بوده که در فتوحات ري حضور داشته و علي عليه‏السلام او را به ولايت کوفه گمارده بود (تهذيب التهذيب، ج 4، ص 550).