در ظهر روز عاشورا، سپاه كوفه اجازه نماز نمي داد. امام نيز به دنبال اجراي اين حكم خداوند و فريضه الهي بود. اذان گفته شد و دو جوانمرد در برابر امام قرار گرفتند تا سپر بلاي ولي خدا شوند و او نماز را به جاي آورد. آن دو يار گرانقدر جز «زهير» و «سعيد» نبودند: