هنگامي كه تيرهايش پايان يافت، از جاي برخاست و گفت: مي دانم كه پنج نفر از آنها


را كشته ام. سپس به سوي دشمن حمله ور شد و نه نفر از آنها را كشت. او در حال رزم اين اشعار را مي خواند:



«انا يزيد و ابي مهاصر

اشجع من ليث بغيل خادر



يارب اني للحسين ناصر

لابن سعد تارك و هاجر؛ [1] .



من يزيدم و پدرم مهاصر است، از شير غران و حيران شجاع ترم؛

اي پروردگارم، من ياور حسينم، ابن سعد را رها كرده ام».

او اين اشعار ا مي خواند تا اين كه به درجه رفيع شهادت نائل گشت. [2] .