«ابوالشعثاء» نام او «يزيد» فرزند «زياد بن مهاصر» و از قبيله «كنده» و از «بني بهدله» بوده است. [1] او در بدو امر، از سپاه «ابن سعد» بود، ولي هنگامي كه مشاهده كرد فرماندهان لشكر يزيد شرايط امام را نپذيرفتند، حقيقت را درك كرد و به ياران امام حسين عليه السلام پيوست. [2] او تيرانداز ماهري بود، چنان كه گاه در كنار امام عليه السلام به زانو مي نشست و در كنار امام صد تير پي در پي را نشانه مي رفت و تنها پنج تير به هدف نمي نشست. حضرت در حق او اين گونه دعا فرمود: «اللهم سدد رميته، و اجعل ثوابه الجنة [3] ؛ خدايا! پرتاب او را محكم و پابرجا و ثواب آن را بهشت قرار ده».

هر تيري كه او نشانه مي رفت، اين شعر را مي خواند:



«انا ابن بهدله

فرسان العرجله؛ [4] .



منهم پسر بهدله؛ شجاع پياده نظام».