شب عاشورا امام حسين عليه السلام اصحاب خود را گرد آورد و پس از اتمام حجت، بيعت خود را از گردن همه برداشت. بر اساس آن چه در زيارت ناحيه مقدسه آمده مسلم اين گونه امام را پاسخ داد: [1] «ما شما را به كدامين عذر و بهانه اي رها كنيم؟ به خدا قسم، من از شما جدا نخواهم شد تا نيزه ام را به سينه دشمن فرو كنم و تا هنگامي كه دسته شمشيرم به دستم است آنها را مي كشم، و زماني كه سلاح با خود ندارم نيز با سنگ ستيزه مي كنم تا با شما كشته شوم». [2] سخنان مسلم بن عوسجه را ابومخنف به گزارش «ضحاك بن عبدالله همداني» مشرقي نيز نقل كرد است. [3] .

درسي كه مي توان گرفت: وفاداران راه حق،نبايد در اعلان وفاداري خود دريغ ورزند، بلكه هر گاه خطر، رهبر و امام را تهديد مي كند، بايد با او تجديد بيعت و ميثاق نمايند تا موجب اطمينان خاطر او و ديگر ياران اسلام شود. همانند مسلم بن عوسجه كه اولين مرد بيعت كننده با امام عليه السلام بود.

[1] «انحن نخلي عنک و بما نعتذر الي الله تعالي في اداء حقک؟ اما و الله لا افارقک حتي اطعن في صدورهم برمحي و اضرب بسيفي ما ثبت قائمه بيدي و لو لم يکن معي سلاح اقاتلهم به لقذفتهم بالحجارة دونک حتي اموت معک». تاريخ الامم و الملوک، ج 5، ص 419.

[2] ناگفته نماند که مسلم بن عوسجه پس از اهل بيت امام اولين صحابي امام بود که اين گونه پاسخ داد ولي از اهل بيت عليهم‏السلام اولين کسي که به نطق آمد عباس بن علي عليه‏السلام بود که در برابر جمع گفت: «چرا اين گونه کنيم ما شما را تنها بگذاريم تا بعد از شما باقي بمانيم هرگز! خداوند ما را به اين شيوه نبيند». تاريخ الامم و الملوک، ج 5، ص 419.

[3] تاريخ الامم و الملوک، ج 5، ص 419؛ الکامل في التاريخ، ج 2، ص 559؛ الارشاد، ج 2، ص 92.