ماجراي شهادت «عبدالله» بدين گونه است كه عبدالله و برادرش در روز عاشورا نزد امام آمدند و گفتند: «اي اباعبدالله! سلام ما بر شما باد، دشمن به شما نزديك شده درحالي

كه دوست داريم در كنار شما بجنگيم، دشمن را از شما دور كنيم و مانع آنها بشويم» امام فرمود: «آفرين بر شما، نزديك شويد». [1] آن دو نزديك شدند و با دشمن جنگ سختي كردند و به شهادت رسيدند. [2] سروي شهادت عبدالله را در حمله نخستين دانسته است. [3] .

در زيارت ناحيه آمده «السلام علي عبدالله و... ابني عروة بن حراق الغفاريين؛ [4] سلام بر عبدالله و... دو پسران عروه پسر حراق غفاري».

[1] «قال عليه‏السلام: مرحبا بکما، ادنوا مني». موسوعة کلمات الامام الحسين، ص 448.

[2] تاريخ الامم و الملوک، ج 5 ص 442؛ وقعة الطف، 234، البداية و النهاية، ج 8، ص 200.

[3] مناقب آل ابي‏طالب، ج 4، ص 113.

[4] اقبال الاعمال، ج 3، ص 87. بحارالانوار، ج 3 ص 78. بحارالانوار، ج 45، ص 71.