حمله جمعي ياران امام پاسخ صريح به فرمان «ابن سعد» بود كه دستور داد ياران امام را تيرباران كنند. در اين يورش مردانه سپاه «ابن سعد» از هم گسست. سپس نبرد تن به تن شروع شد. در اينجا نيز، لشكر كوفه نبرد را آغاز كردند.صبح روز عاشورا پس از اولين حمله به ياران امام، «يسار» غلام «زياد» و «سالم» غلام «عبيدالله بن زياد» وارد ميدان شدند و مبارز طلبيدند. «حبيب»، و «برير» براي جنگ با آن دو، از جاي برخاستند. امام آن دو را از رزم با آن دو غلام بازداشتند. [1] .