«زهير» از قبيله «ازد» فرزند «سليم» [1] از سعادتمنداني است كه در شب عاشورا به خيمه گاه حسيني عليه السلام چهره ساييد و به ياران امام پيوست. اين بزرگمرد هنگامي كه همه بر جنگ با اباعبدالله هم قسم شده اند، خود را به اصحاب امام رسانيد و به آنها ملحق شد. او در روز عاشورا و در اولين حمله به شهادت رسيد و او با ريختن خون خود دين محمدي را زنده كرد. [2] .

[1] تسمية من قتل الحسين عليه السلام، ش 91.

[2] منتهي الآمال، ج 1، ص 654؛ بحارالانوار، ج 45، ص 64.