«حارث» از شجاعان و اهل عبادت به شمار مي رفت. در كتب جنگ آوران از او ياد شده است.

او به ياري ابن سعد آمده بود. اما وقتي ديد كه ابن سعد كلام امام عليه السلام را رد كرد، به حضرت اباعبدالله الحسين عليه السلام تمايل يافت و در ركاب حضرتش به مقام شهادت دست يافت. [1] .