پس از شهادت قيس، عده اي آماده پيوستن به امام شدند.

طبري گويد: هنگامي كه امام حسين عليه السلام به «عذيب الهجانات» رسيده بود و حر مانع راه امام شده بود، چهار نفر به راهبري «طرماح بن عدي طائي» و در همجواري «نافع مرادي» به امام حسين عليه السلام ملحق شدند. پس از آن حسين عليه السلام از مردم و فرستاده خود پرسيد. آنها هم وضع مردم را به اطلاع امام رسانيدند. و سپس پرسيدند: منظورتان از


فرستاده كيست؟» آن حضرت فرمود: «قيس»، «مجمع عائذي» گزارش داد: «حصيص او را دستگير كرد و نزد ابن زياد فرستاد. ابن زياد او را امر كرد كه شما و پدرتان را لعنت كند. اما او بر شما و پدرتان درود فرستاد و ابن زياد و پدرش را لعنت كرد، و ما را به ياري شما فراخواند و خبر داد كه شما در راه هستيد. ابن زياد پس آن دستور را داد كه او را از بالاي دارالاماره به پايين پرتاب كنند». اشك در چشمان حسين عليه السلام حلقه زد و فرمود: «فمنهم من قضي نحبه و منهم من ينتظر) [1] ؛ پس برخي از آنان جان دادند و بعضي از آنها در انتظارند، خداوندا، بهشت را براي ما و آنها منزل قرار ده و ما و آنها را مستحق رحمتت فرما، و ما را به آن چه دوست داري، نائل فرما». [2] .