مسير حركت تغيير مي كند و امام پيوسته قافله را به سمت چپ سوق مي دهند. كاروان در نهايت به «نينوي» مي رسد. هنگام فرود به اين قريه روز چهارشنبه اول ماه محرم الحرام بوده است. البته ماه ذي حجة بنابر آن چه تصريح شده است ناقص بوده است. [1] در اين مكان ناگاه «مالك بن بشير» فرستاده «ابن زياد» فرامي رسد؛ نامه اي را به «حر» تحويل مي دهد و به حر و ياران او سلام مي دهد ولي به امام حسين عليه السلام و اصحابش سلام نمي كند. [2] متن نامه چنين است:

«هنگامي كه نامه ام را خواندي، حسين را در مكاني سكني ده كه آنجا نه آب باشد، نه


آبادي و نه پناهي.» [3] حر نامه را مطالعه مي كند و به امام حسين عليه السلام تحويل مي دهد. آن حضرت نامه را مطالعه مي كند و از او مي خواهد كه آنها را واگذارد تا در آن قريه فرود آيند.

ابن مخنف گويد منظور از قريه «نينوا»، «غاضريات» يا «شفيه» است. [4] حر گفت: «من نمي توانم اين مرد خود جاسوس ابن زياد است». [5] .