كاروان به روستاهاي «طف» نزديك شد. در آن امام عليه السلام ندايي را شنيدند كه اين عبارت را ترنم مي كرد: «انا لله و انا اليه راجعون، و الحمدلله رب العالمين؛ ما از آن خداييم


و به سوي او بازمي گرديم و سپاس و شكر، تنها سزاوار پروردگار همه عالميان است.» امام نيز آن ندا را همراهي كرد و «استرجاع» و حمد را تكرار نمود. فرزند ارشد امام - علي اكبر عليه السلام - با حساسيت از عبارات جاري بر زبان امام پرسيد. امام نيز خبر از شهادت كاروان داد. [1] علي اكبر عليه السلام مي گويد: «اي پدرم، شما را خداوند ناراحت نبيند، آيا ما بر حق نيستيم؟» امام فرمود: «آري، قسم به كسي كه همه بندگان به او بازمي گردند ما برحقيم.» علي گفت: «در اين هنگام ابايي ندارم كه به حق كشته شوم». آن حضرت در حق علي اكبر عليه السلام چنين دعا فرمود: «خداوند بهترين پاداشي را كه از سوي پدري بر پسرش عطا مي كند، به تو عطا كند». [2] .