امام روز پنج شنبه، بيست و چهارم ذي حجة در القاع فرود آمدند. [1] بعد از «عقبه» «قاع» منزلي به طرف مكه مكرمه است. [2] در كتب لغت «بطن» به دشتي وسيع يا دشتي كه دره ها، نهرها، بركه ها و گذرگاه ها داشته باشد گفته مي شود. [3] در اين وادي بطون فراواني قرار دارد؛ از جمله «بطن عنان»، «بطن ظبي» كه زميني از آن كلب بوده است، «بطن رمه» و «بطن عقبه» كه اسمي براي يك وادي است كه در آن قريه هايي چون عقبه قرار گرفته است. «قاع» اولين منزل آن بطن است. [4] اينجا پيري از «بني عكرمه» به نام «عروه بن لوذان» امام را از اين سفر بر حذر داشت. امام فرمود: «بر من امر پوشيده نيست. به خدا قسم اينها مرا دعوت كرده اند تا اين كه قلبم را از سينه به در آورند. هنگامي كه دست به چنين كار زنند خداوند كساني را بر آنها مسلط كند كه آنها را خوار سازد و ذليل ترين فرقه و امت ها گرداند». [5] پس از آنجا گذشتند و حركت را ادامه دادند.