قيام اباعبدالله الحسين عليه السلام مقدس بود چون در آن انگيزه اي جز خدا نبود كه اين انگيزه ي الهي، جلوه اش اصلاح طلبي، امر به معروف و نهي از منكر و احياي سيره ي پيامبر صلي الله عليه و آله و امام علي عليه السلام بود كه در منشور جاويد قيام حسيني عليه السلام آمده است: اني لم أخرج أشرا و لا بطرا... انما خرجت لطلب الاصلاح في أمة جدي. [1] .

اين قيام، همان قيام مقدسي است كه در قرآن كريم از آن به عنوان «قيام لله» ياد شده است.

(قل انما أعظكم بواحدة أن تقوموا لله مثني و فرادي)؛ [2] .

بگو، تنها شما را به يك چيز اندرز مي دهم، و آن اين است كه دو نفر دو نفر يا يك نفر يك نفر، براي خدا قيام كنيد.

امام راحل قدس سره در اين باب بياني شيوا دارند: قيام لله است كه موساي كليم را با يك عصا به فرعونيان چيره كرد، و تمام تخت و تاج آن ها را به باد فنا داد، و نيز او را به ميقات محبوب رساند و به مقام صعق و صحو كشاند. قيام براي خداست كه خاتم النبيين صلي الله عليه و آله را يك تنه بر تمام عادات و عقايد جاهليت غلبه داد و بت ها را از خانه ي خدا برانداخت و به جاي آن، توحيد و تقوا را گذاشت و نيز آن ذات مقدس را به مقام «قاب


قوسين أو أدني» رساند. [3] .