در پايان اين بخش با توجه به گفتار و رفتار عاشوراييان به ويژه سردمدار اين رويداد بزرگ، يعني حسين بن علي عليه السلام به پاره اي از درس ها و عبرت هاي عاشورا، كه براي هميشه مي تواند الگو و هدايت گر انسان ها در زمينه ي اعتقاد و عرفان، اخلاق و فرهنگ، سياست و عبادت و... باشد، اشاره مي شود تا هر كس در هر زمينه اي كه بخواهد، الگويي مناسب فرا راه آينده ي خود برگزيند:

- خدا پرستي و ذكر خدا؛

- اتكال به پروردگار عالميان و تسليم در برابر او؛

- عرفان و عشق ورزي به باري تعالي؛

- قيام براي خدا و طاعت و فرمانبري؛

- ترويج فرهنگ نماز، توبه، دعا، استغفار، انس با قرآن و توجه به معنويات و اهتمام به عبادت و پيوند قلبي با خدا، حتي در جبهه و جنگ؛

- دين محوري و دفاع از دين و ارزش هاي اسلامي و پاسداري از حريم ولايت و امامت؛


- حق گرايي و حق شناسي و قدرشناسي؛

- عمل به تكليف و تكليف گرايي و تعهد و مسئوليت؛

- شهادت و ايثار در راه خدا و جان بازي بر سر پيمان؛

- جهاد، شجاعت، غيرت و اراده و قاطعيت در مديريت و عدم خلط آن با استبداد و خودكامگي؛

- صبر، پايداري و متانت؛

- ستيز با ستم و ستمگران و مبارزه با فساد و مفسدان و مقابله با بيدادگران؛

- عدالت خواهي و نفي نژادپرستي، تبعيض ستيزي و قوميت زدايي؛

- اصلاح طلبي و شخصيت دادن به جامعه ي اسلامي؛

- عزت طلبي و نپذيرفتن ذلت؛

- حريت و آزادگي و شرافت؛

- صداقت و وفاداري و رازداري؛

- ژرف انديشي و آينده نگري و عاقبت انديشي؛

- دگرگوني روحي و تحول و ره يافتگي؛

- امر به معروف و نهي از منكر و دستور به نيكي ها و نهي از بدي ها؛

- بلند همتي و پرهيز از سستي و تنبلي در برابر تجاوز به ارزش ها؛

- افشاي چهره ي دشمن اسلام و دشمن شناسي؛

- جمع بين سياست و معنويت؛

- مديريت ديني و شيوه ي رهبري اسلامي؛

- نظم و اعتقاد به برنامه ريزي و سازماندهي و تلاش براي استفاده از فرصت ها؛

- اهتمام به روشنگري و هدايت و تبليغ.