از ويژگي ديگر امام كه با رهبران غير مذهبي نهضتهاي ديگر،تمايز آشكار داشت ، صراحت ، صداقت و بيان واقعيات بود. رهبر مذهبي چون امام ، با اتكا به اصل ايمان ، هميشه با پيروان خود صادق ، و صريح است ، گر چه اين صراحت و صداقت به ضرر او منتهي شود؛ زيرا هدف ، ايجاد ايمان در دل افراد است و رسيدن به اين هدف ، با ظاهرسازي و فريبكاري و پوشيدن حقايق كه در بين سياستمداران دنيا معمول است ،قابل تأمين نيست . اين روحيه صفا و صداقت در تمام رهبران مذهبي از رسول اكرم (ص) تا ديگر ائمه ما ديده مي شود.كساني هم كه با امام حسين (ع) تا آخر ماندند،آنان نيز ياران صديق و وفادار آن حضرت بودند.

حال چرا امام با آگاهي داشتن از كشته شدن خود و يارانش ، تن به آن داد، بايدگفت : جهاد يكي از دستورات مهم اسلام است و شهادت يكي از افتخارات مسلمان مي باشد. در قرآن كريم دهها آيه در مورد اين دو واژه آمده است ، از جمله آيه 111 از سوره توبه كه مي فرمايد: «خدا در مقابل بهشت ، جان و مال مؤمنان را خريداري كرده است ،آنهايي كه در راه خدا نبرد مي كنند و در اين راه مي كشند و خود كشته مي شوند، اين وعده حق است در تورات و انجيل و قرآن و چه كسي است كه در پيمان خود با وفاتر از خدا باشد،پس مژده باد بر شما كه چنين معامله اي را با خدا انجام داديد و اين سعادتي است بس بزرگ ».

امام حسين (ع) اوضاع را براي انجام چنين معامله پر سودي ، مناسب ديد و سودي كه از اين معامله مي برد، نجات اسلام و مسلمانان و نجات قرآن و سنت ، از سلطه يزيديان بود، جهاد في سبيل الله وظيفه مهم براي همه مسلمانان است و لذا جهاد براي امام كه در مقام پاسداري از قرآن و نيروي نگهدارنده اسلام است ، به عنوان وظيفه اي بالاتر مي باشد.