امام حسين (ع) در سوم شعبان وارد مكه شدند و به افشاي ماهيت ضد اسلامي حكومت اموي پرداختند.گزارش مخالفت امام با خلافت يزيد و اقامت او در مكه به گوش مردم كوفه رسيد.آنان خاطره حكومت عدل علي (ع) را به ياد داشتند و همچنين آثار تعليم و تربيت آن حضرت در آن شهر به كلي از بين نرفته بود،لذا آنان از اطاعت يزيد سرباز زده و امام حسين (ع) را دعوت كردند كه به عراق آمده و رهبري آنها را به عهده بگيرد.

سران شيعيان كوفه از جمله سليمان بن صرد، مسيّب بن نجبه ،رفاعة بن شداد بجلي و حبيب بن مظاهر،نامه هايي به امام نوشتند.ارسال نامه از كوفه همچنان ادامه داشت تا اينكه بالغ بر دوازده هزار يا به قولي هيجده هزار نامه شد.امام كه اين استقبال گرم و تقاضاهاي زياد مردم را ديد،درخواست آنان را پذيرفت و پسر عموي خود (مسلم بن عقيل ) را به همراه جواب نامه ،به سوي كوفه فرستاد تا اوضاع عراق را مطالعه كند و اگر مردم كوفه عملاً به آنچه نوشته اند،پايبند هستند،امام به عراق رهسپار شود. آخرين نامه از طرف مردم كوفه ،توسط هاني و سعيدبن عبدالله براي امام فرستاده شد،امام نامه اي به اين مضمون براي آنان نوشتند:

«بسم الله الرحمن الرحيم ، نامه اي است از حسين بن علي به گروه مؤمنان و مسلمانان ،امّا بعد،همانا هاني و سعيد نامه هاي شما را به من مي رساندند و اين دو، آخرين فرستادگان شما بودند و من همه آنچه داستان كرده ايد و يادآور شده ايد،دانستم ، سخن بيشتر شما اين بود كه : براي ما امام و پيشوايي نيست ، پس به سوي ما بيا، شايد خداوند به وسيله تو ما را بر حق و هدايت ، گرد آورد و من هم اكنون برادرم و پسر عمويم و آن كس كه مورد اطمينان و وثوق من در ميان خاندانم مي باشد، مسلم بن عقيل ، را به سوي شما گسيل داشتم تا اگر مسلم براي من نوشت كه انديشه گروه شما وخردمندان و دانايانتان همانند سخن فرستادگان شما و آنچه من در نامه هايتان خواندم مي باشد، ان شاءالله به زودي به نزد شما خواهم آمد، به جان خودم سوگند امام و پيشوا نيست جز آن كس كه به كتاب خدا در ميان مردم حكم كند و به دادگستري و عدالت بپا خيزد و به دين حق دينداري كند و خود را در آنچه مربوط به خداست ، نگهداري كند والسلام ».

مسلم با نامه امام حسين (ع) به كوفه رفت و به خانه مختار ثقفي يا به قول منابع ديگر، به منزل سليمان بن صرد رفت .شيعيان به ديدن او آمدند و مسلم ، نامه امام را برايشان خواند و آنان با امام بيعت كردند كه تعداد آنها به هيجده هزار نفر رسيد، مسلم نامه اي نوشت و از امام دعوت كرد تا به كوفه بيايد.