او دختر امرءالقيس ، شاعر بزرگ عرب و همسر سيدالشهداست . داراي دو فرزند بود، يكي سكينه ـ عقيله قريش ـ و ديگري عبدالله ـ كه روز عاشورا در سنين شيرخوارگي در برابر چشمان حسرت زده مادر كشته شد ـ به دنبال واقعه كربلا، راه اسيري شام را پيش گرفت و سرانجام به اتفاق بازماندگان مصيبت زده حسين ، به مدينه برگشت .

پس از مراجعت ، اشراف قريش به خواستگاري او آمدند؛ لكن همه را جواب گفت .در مدينه هرگز به زير سقف نرفت و همچنان به ياد همسر گرامي و فرزند دلبندش سوخت و گداخت تا در گذشت . برخي گفته اند: يكسال بر كنار قبر حسين عزاداري كرد، سپس به مدينه بازگشت .

رباب يكي از شايسته ترين زنان عصر خويش است . مرگ پرافتخار او يك سال بعد از واقعه كربلا اتفاق افتاد.

هنگامي كه در شام بود، سر حسين را برداشت و در آغوش گرفت و گفت : «اي حسين عزيزم ، هرگز تو را كه در زير نيزه هاي دشمن از پاي درآمدي ، فراموش نمي كنم . او را در كربلا به خاك و خون كشيدند. خداوند كربلا را آب ندهد».