خاندان امام حسين در جاهاي مختلف و حساس طوري ناله و گريه نموده اند كه حتي دشمنان را هم منقلب و متأثر ساخته اند. اين گريه ها آن روز مانند شعله سوزاني بود كه بر خرمن هستي و كاخ هاي بيداد حكومت بني اميه مي افتاد و نابودش مي كرد. شهادت امام حسين و ياران وي با آن وضع رقت بار، آنقدر مردم را متاثر نمي كرد كه ناله ها و گريه هاي بانوان ، مردم را تحت تاثير قرار مي داد. ناله و گريه بانوان در روز عاشورا، مجلس ابن زياد و يزيد و ساير جاها پس از واقعه كربلا گوياي يك نسيم جان افزا و حيات بخشي بود كه هر ساعت بر پيكره اين نهضت عظم مي دميد، بر افروخته ترمي كرد و درهمه جا آن را زنده نگه مي داشت و نمي گذاشت نفوذ بني اميه آن را از بين ببردوبي اثر نمايد. در شهر كوفه ، شام ، مدينه و بين راه ها با گريه ها و ناله هاي جان سوزخود،طوري شهادت و واقعه عاشورا را مجسم مي ساختند، گويا مردم آن واقعه اسف بار راديدند.