در بررسي تاريخ نهضت عاشورا و علل بروز اين حادثه هرگز نمي توان نقش امويان را در بر افروختن و پيدايش اين روي داد غم بار جهان اسلام ناديده گرفت . حيات سياسي و فكري امويان به خوبي گوياي آن است كه اين حزب پيش و پس از ظهور اسلام از زاويه و نگاه خاص سياسي و فرهنگي و اجتماعي خود با پديده ها روبه رو مي شده است . تاريخ نگاران بينش هاي خاص امويان را درباره اجتماع و رويدادهاي آن به ما گزارش نمودند.تحقيق حاضر تلاشي است در شناسايي اين مطلب كه حزب اموي پس از قوت گرفتن اسلام با فتنه اي تدريجي و خزنده ، در ستيز جدي با اسلام قرار گرفت . اين ستيز در دوران امامت امام حسين (ع) و حكومت معاويه و فرزندش يزيد به اوج خود رسيد و تنها خون و شهادت امام حسين بود كه توانست فتنه تاريك و ناپيداي امويان را در زدودن اسلام ،براي مسلمانان آشكار سازد.