امويان پس از سيطره اسلام به ناچار مسلماني اختيار نمودند، ولي تلاش كردند تااز حربه دين هم چون ابزاري براي رسيدن به حكومت بهره جويند. در اختيار گذاردن سرزمين شام به يزيد بن ابي سفيان و برادرش معاويه بن ابي سفيان موقعيت مناسبي فراهم آورد، تا امويان به تدريج به آروزي ديرينه خود دست يابند. انتخاب عثمان و واگذاري مديريت جامعه ، به تيره اموي بستر مساعدتري را براي تحقق اهداف اين تيره گشود. رفتارها و عمل كردهاي حاكمان اموي نشان مي دهد كه آنان دين را جز ابزاري براي استيلا بر مسلمانان نمي خواستند. در دوران معاويه و يزيد تمام تلاش براي برگشت به رفتارهاي جاهلي و تعطيل شدن مقررات اسلام به عمل آمد. امام حسين (ع) براي معرفي چهره واقعي امويان و برملا نمودن فتنه خزنده اي كه آنان عليه اسلام و مسلمانان به راه انداخته اند، ناچار به قيام و مبارزه شد كه نتيجه آن حماسه خونين كربلا بود.