فرهنگ عاشورا و بزرگ ترين انقلاب جهان و تاريخ را، قهرمان طاغوت شكن هميشه جاويد، سردمدار نهضت هاي ضد طاغوتي ، ميوه دل پيامبر (ص)، نور ديده زهرا (س)، فرزند جسم و روح امير مؤمنان حضرت علي (ع)، بازوي امام حسن (ع)، يعني حسين بن علي (ع) پديد آورد، كه هر چه از او بگوييم ، قطره اي در برابر اقيانوس بي كران اوست .

شخصيتي كه به جهت دفاع از حريم اسلام در برابر طوفان هاي سياه طاغوتيان اموي ، تا آخرين مرز ايثار و نثار به پيش رفت و به جهت دفاع از شرافت مسلمانان و كرامت نفس انسان ها در هر زمان و مكاني فرياد زد؛ فريادي رعد آسا، به بزرگي همه جهان ، به بلنداي خورشيد، به عظمت عرش ، با ياراني جانباز و شيفته جهاد و شهادت .

حسين (ع) به جهان آمد تا هميشه و در همه جا، آتش فشاني بر ضد ظلم و استكبار و جريان طاغوتي روشن كند تا سوزنده تار و پود طاغوتيان و ستمگران و روشن كننده دل هاي تاريك گردد.

حسين (ع) يك فرهنگ ، يك امت ، يك انقلاب عظيم ، يك مكتب ناب تحول بخش و بالنده بود.

حسين (ع) احياكننده آيين ناب محمدي (ص) و فرهنگ پر بار علي (ع) بود و چون طوفاني شعله هاي فساد را خاموش مي كرد و زندگي سياه و ننگين ظالمان و مستكبران را در هم كوبيد. قيام حسين (ع) فقط براي سرنگوني طاغوت نبود، بلكه با نهضت او، همه فكرها و انديشه هاي گرامي حفظ شد و اسلام از هر گونه دست برد، سالم و استوار گشت و بازار ارزش هاي والاي انساني ؛ مانند شجاعت ، شهادت ، استقامت ، كرامت ،ايثار، جانبازي ، آزادي ، پاك زيستي و انسان سازي رونق گرفت .