عالمان پزشكي از روي موازين علمي ثابت كرده اند كه جنين آدمي شش ماهه كامل نمي شود و زيست نمي كند و هر موجود شش ماهه اي اصولاًبايد ناقص الخلقه باشد.

اما خلقت ِ اين نوازد، حسيني به عالم هديه كرد كه شش ماهه به دنيا آمد. نه تنها نقصي نداشت بلكه از نظر صورت و سيرت زيباترين و كامل ترين افراد بشر بود كه هم در نقطه كمال جسمي و هم به رشد كمال ِ روحاني رسيده بود، زيرا حسين مردي آسماني بود و از آب و خاك ديگري عجين شده است :



با چنين حسن و ملاحت اگر اينان بشرند

ز آب و خاك دگر و شهر و ديار دگرند



در همان بدو تولد دهانش معطر به زبان پيامبر اكرم (ص) شد و حضرت با نهادن زبان در دهان اين فرزند، شيرة جانش را به او ارزاني داشت و تا مدت ها روزي خود را ازانگشت ابهام پيامبر تناول مي كرد.

از همان كودكي آنچه از زبان و انگشت و نگاه هاي عاطفه آميز جدش گرفت مانند كوه وقار، همه را نگاه داشت و در موقع خود هم چون كوه آتشفشان بر خود مي جوشيد و مي خروشيد و لؤلؤ و مرجان بيرون مي داد و جواهر و معادن و عناصر عاليه دروني را به معرض نمايش مردم جهان گذاشت و تحولي در عالم به وجود آورد كه صفحه روزگار و تاريخ عالم بشريت مثل و مانندي براي آن نديده است .