لغت شناسان عزت را به سرافرازي ، شكست ناپذيري ، گرامي و عزيز بودن و مورد احترام قرار گرفتن معنا كرده اند. صحاح اللغه عزّت را در مقابل ذلّت تعريف مي كند و مي گويد: «العزّ خلاف الذّل » و به كسي عزيز مي گويند كه شريف و قوي باشد.

هم چنين مي گويند: «اسم العزّه و هي القوّة و الغلبة » و به زميني كه محكم و سخت باشد عزاز گويند. راغب هم در مفردات خود مي گويد: عزّت حالتي است كه انسان را مقاوم و شكست ناپذير مي سازد، يكي از اسامي ذات اقدس الهي عزيز است .