راوي مي گويد امام حسين (ع) به راهش ادامه داد تا هنگام ظهر در ثعلبيه فرودآمد. سر به بالين گذاشت و به خواب رفت و سپس بيدار شد و فرمود: ديدم يكي صدا مي زد شما تند مي رويد، ولي مرگ شما تندتر به بهشت مي رود. فرزندش علي (ع) عرض كرد:پدر جان مگر ما بر حق نيستيم ؟ فرمود: چرا فرزندم ، قسم به خدايي كه بازگشت بندگان به سوي اوست . عرض كرد: پدر جان اگر چنين است ما را از مرگ چه باك ؟ حسين (ع) فرمود:فرزندم ، خداوند بهترين پاداشي را كه به فرزندي از پدر داده به تو عطا فرمايد.