زندگي پر بركت آن بزرگ مرد تاريخ و انسان كامل سراسر درس هدايت و ارشاد است . اما شايسته است نويسنده فقط گزارشگر صادق باشد و به قلم فرسايي و تكلف نيفتد. در جايي كه معصوم تمام عصمت خويش را در فرازهاي پرافتخار زندگي روزمره به زيباترين شكلي به تصوير مي كشد مناسب است اختيار قلم خويش به سيره عملي افتخارآميز سرور آزادگان جهان سپرده كه امام خود فرمان دهد و مأموم فرمان برد، زيرا چگونه عقل حكم مي كند شمعي كم سو كه همان روشنايي اندكش نيز مرهون آفتاب است به تفسير نور بپردازد كه آنها خود «خورشيدهاي تابان ، ماه هاي نورافشان و ستارگان فروزان و پرچم هاي دين و پايه هاي علم هستند.»