او دختر گرامي امام حسين (ع) است كه در مدينه مانده بود و بعض مورخان از بيمار بودن او خبر مي دهند. وي اگر چه در زمين كربلا نبود، ولي به درد فراق پدر و برادر و خواهران و عموها و عمه هاي خود دچار بود.

علامه مجلسي نقل مي كند: «چون حضرت حسين (ع) را شهيد كردند. غرابي بيامد و بال و پر خود را در خون حضرت بيالود و خويشتن را به مدينه رساند و بر لب ديوار خانه فاطمه صغرا نشست . فاطمه چون آن مرغ خون آلود راديد، به هاي هاي گريست و در مرثيه پدرش اشعاري حزن آلود سرود.»