لبابه دختر عبيدالله بن عباس بانوي حرم قمر بني هاشم بود كه در كربلا هم حاضر شد و پس از شهادت ابوالفضل (ع)، به اسارت رفت و پس از آن با اهل بيت به مدينه مراجعت نمود. يقيناً براي اين زنان ، مقامي مثل شوهران و مردان آن ها در بهشت منظور شده است .

آري ، زنان بيدار پس از شهادت امام حسين (ع) هم با احساس هاي پاكشان جوّ را براي بركناري اوباش كربلا از حكومت فراهم مي كردند، در هر فرصت ممكن به رسالت انقلابي خود عمل مي كردند و باعث و بانيان جنايت هاي هولناك كربلا را به عاقبت شومشان وعده مي دادند.

همسر كعب بن جابر، قاتل «برير» آن صحابي معروف امام حسين (ع)، بعدها به او گفت : بر عليه فرزند فاطمه اقدام كردي و سيد قاريان قرآن را كُشتي (برير). خطاي بسيار بزرگي مرتكب شدي ، به خداوند قسم ! بعد از اين با تو سخن نخواهم گفت .

در سال 64 هجري ماه صفر، درست سه سال پس از شهادت امام حسين (ع) يزيد به درك واصل شد.

جماعتي از مردم براي بيعت به سراغ عمر سعد رفتند، تا او را به حكومت تعيين كنند. زنان شجاعي از قبيله همدان و زناني ديگر از كهلان ، انصار، ربيعه و نخع به كوفه آمدند و در حالي كه مي گريستند و مويه مي كردند و براي امام حسين (ع) زاري مي نمودند،وارد مسجد جامع شهر شد. و فرياد مي زدند: مگر نه اين است كه همين عمر سعد بود كه راضي به قتل امام حسين (ع) شده بود، تا براي ما در كوفه حكومت كند، پس مردم گريستند و از عمر بن سعد صرف نظر كردند، در اين جريان فعاليت زنان قبيله همدان چشمگيرتر بود.

آري ، اين سلسله ادامه داشت و در تمامي ادوار تاريخ زنان شجاع و متدين به هر نحو ممكن از خاندان عترت و طهارت جانب داري كردند و شعرهاي زيباي خود را در تاريخ به ثبت رساندند، كه از آن جمله مي توان به حضور فعال زنان نوغان مشهد مقدس در تشييع جنازه امام رضا (ع) اشاره نمود. راهپيمايي زنان غيور و شجاع ايراني در انقلاب اسلامي به رهبري فرزند امام حسين (ع) يعني امام خميني ـ قدس سره الشريف ـ در سال هاي 56 و 57. نمونه ديگري از رشد سياسي زنان و مادران ِ پاك دامن است كه با عفت و نجابت خود و حضور فراگير و كارآمد در مقاطع حساسي تاريخي ، مسئوليت سياسي ، انقلابي و شرعي خود را به انجام رساندند. اميد آن كه زنان امروز هم اين رسالت خطير را به عهده بگيرند، لااقل گريه هاي ما در مصيبت هاي فرزندِ زهرا يك نوع شركت در حماسه اوست و هيچ كس به مثل امام حسين (ع) شايسته گريه نيست ، گريه بر امام حسين در راستاي حفظ دستاوردهاي نهضت مقدس او و جاودانگي راه او صورت مي پذيرد. زيرا امام حسين شايستگي آن را دارد كه در تاريخ دنيا باقي بماند.