امام حسين (ع) پس از دريافت نامه مسلم بن عقيل و احساس خطر از دژخيمان يزيد، احرام حج خود را به عمره تبديل كرد و پس از انجام مراسم عمره از احرام بيرون آمد و در روز سه شنبه روز ترويه (هشتم ذي الحجه سال 60 ه. ق ) پس از شصت و پنج روز اقامت در مكه به اتفاق حدود هشتاد و شش نفر مرد از شيعيان و دوستان و خانواده خود از مكه بيرون آمده و به سوي عراق حركت كرد. از سوي ديگر خبر ارسال نامه هاي مردم كوفه و دعوت از امام حسين (ع) براي آمدن به آن شهر يزيد را نگران ساخت و پس از مشورت با مشاوران خود تصميم گرفت تا «نعمان بن بشير» را از حكومت كوفه معزول و«عبيدالله بن زياد» حاكم بصره را با حفظ سمت به حكومت كوفه منصوب نمايد.

عبيدالله پس از دريافت فرمان يزيد مبني بر انتصاب وي به حكومت كوفه به اتفاق تعدادي از همراهانش به صورت مخفيانه وارد كوفه شد تا ضمن آزمايش واكنش مردم و ميزان علاقه آنان به امام حسين (ع)، رهبران مخالفان يزيد را شناسايي نمايد.مردم كوفه كه با استبداد شديد عبيدالله بن زياد مواجه شدند به تدريج مسلم را تنها گذاشته و از بيعت خود عقب نشيني كردند.

مدتي بعد، پس از شناسايي محل استقرار مسلم ، ايشان از خانه مختار به خانه «شريك بن اعور» رفت . شريك چند روز بعد درگذشت و مسلم به خانه «هاني بن عروه » رفت . اما عبيدالله كه به وسيله جاسوسان خود از مخفي گاه مسلم و ارتباط او با ياران و هوادارنش مطلع شده بود، هاني را احضار و پس از شكنجه زنداني نمود.