وقتي كه تعداد نامه هاي كوفيان از حد متعارف گذشت ، حسين (ع) لازم ديد عراقيان را بيش از اين منتظر نگذارد. بنابراين پاسخي بدين مضمون براي كوفه نوشت : «هاني وسعيد آخرين فرستادگاني بودند كه نامه هاي شما را براي من آوردند. به من نوشته ايد نزد ما بيا كه رهبري نداريم . من برادر و پسر عمويم مسلم بن عقيل را نزد شما مي فرستم تا مرا از حال شما و آنچه در شهر شما مي گذرد خبر دهد».