امام حسين (ع) مدام به برادر بزرگ خويش ، امام مجتبي (ع) احترام مي گذاشت و آن حضرت را گرامي مي داشت و كاري كه موجب بي حرمتي و بي ادبي مي شد، انجام نمي داد.

- علامه مجلسي مي نويسد: روزي فقيري نزد امام حسن (ع)، امام حسين (ع) و عبدالله بن جعفر رسيد و از اين سه چهره نامدارهاشمي كمك خواست . امام حسن (ع) فرمود: «ان ّ المسألة لا تحل ّ الاّ في احدي ثلاث دم مفجّع او دين مقرّع او فقر مدقع ، ففي ايّها تسئل ؟»

از ديگران كمك مالي خواستن تنها در سه مورد رواست :

يكي اين كه خون به هايي به گردن كسي باشد و او از پرداخت آن به كلي عاجز باشد. دوم : بدهي كمر شكن داشته باشد.

سوم : فقير و درمانده اي كه دستش به جايي نرسد. كدام يك از اين سه چيز براي شما اتفاق افتاده است ؟ فقير گفت : اتفاقاً يكي از اين سه مورد است . اما حسن (ع) پنجاه دينار به آن فقير كمك كرد. امام حسين (ع) به احترام برادر چهل و نه دينار كمك كرد. يك دينار كمتر و عبدالله بن جعفر به احترام اين دو چهل و هشت دينار به فقير كمك نمود.