از جمله و مهم ترين آنها روحيه دادن به سپاه امام بود. زناني كه همسرانشان و فرزندان شان به ميدان مي رفتند، آنان را تقويت كرده و ياري شان مي كردند، همچون مادر وهب يا همسر زهير بن قين كه مشوق زهير بود تا به ياران و اصحاب امام پيوست و يا مادر عمرو بن جناده كه سر فرزند خويش را به طرف دشمن پرتاب كرد، به سپاه امام روحيه اي عظيم بخشيد.