اخلاق يكي از سه بعد عمده دين است و اسلام بر سه بعد اصلي «اعتقاد»،«احكام » و «اخلاق » استوار است و تكميل ارزش هاي اخلاقي و جهت خدايي بخشيدن به صفات و رفتار انسان ها از اهداف عمده بعثت انبياست . تصحيح منش و رفتار انسان و كاشتن بذر كمالات اخلاقي و خصال متعالي انساني در نهاد جان انسان ها، بخشي مهم ازرسالت پيامبر و امامان است .

اخلاق را از كجا مي توان آموخت ؟ از گفتار و رفتار معصوم چرا كه آنان اسوه اند و مظهر شايسته ترين خصلت هاي انساني و خدا پسند هستند، جلوه گاه خلق و خوي حسيني و مكارم اخلاق در برخوردهاي يك حجت معصوم .حادثه كربلا و سخناني كه امام حسين (ع) و خانواده او داشتند و روحيات و خلق و خويي كه از حماسه سازان عاشورا به ثبت رسيده است ، منبع ارزشمندي براي آموزش اخلاق و الگوگيري در زمينه خودسازي ، سلوك اجتماعي ، تربيت بدني و كرامت انساني است . مسائلي چون صبوري ،ايثار، جوانمردي ، عزت ، شجاعت ، وارستگي از تعلقات ، توكل ، خداجويي ، همدردي و بزرگواري ، نمونه هايي از پيام هاي اخلاقي عاشورا است و در گوشه گوشه اين واقعه جاويدان ، مي توان جلوه هاي اخلاق را ديد. و در اين جا لازم است به توضيح يكي از اين پيام هاي اخلاقي پرداخت .

آزادگي : آزادي در مقابل بردگي ، اصطلاحي حقوقي و اجتماعي است ، اما آزادگي برتر از آزدي است و نوعي حريت انساني و رهايي انسان از قيد و بندهاي ذلت آور و حقارت بار است . تعلّقات و پاي بندي هاي انسان به دنيا، ثروت ، اقوام ، مقام ، فرزند، و...در مسير آزادي روح او، مانع ايجاد مي كند.

اسارت در برابر تمنيّات نفساني و علقه هاي مادي نشانه ضعف اراده بشري است .وقتي كمال و ارزش انسان به روح بلند و همت عالي و خصال نيكوست . خود را به دنيا و شهوات فروختن ، نوعي پذيرش حقارت است و خود را ارزان فروختن . صحنه كربلا نيز جلوه ديگر از آزادگي بود كه از ميان دو شمشير مرگ با افتخار را پذيرفت و به استحصال شمشيرهاي دشمن رفت . روح آزادگي امام ، سبب شد حتي در آن حال كه مجروح بر زمين افتاده بود نسبت به تصميم سپاه دشمن براي حمله به خيمه هاي زنان و فرزندان ، برآشوبد و آنان را به آزادگي دعوت كند.