تلاوت قرآن در جمع ياران در شب عاشورا: و لايحسبن الذين كفروا انما نُملي لهم خيرٌ لانفسهم انما نملي لهم ليزدادوا اءثماً و لهم عذاب مُهين - ما كان الله ليذر المؤمنين علي ما أنتم عليه حتي يميز الخبيث من الطيّب .

كثرت و پيروزي ظاهري لشكريان باطل نشان عنايت خدا و قلّت و شكست ظاهري سپاهيان حق نشان بي مهري خدا به آن دو گروه نيست ، بلكه صحنه اي براي ازمون است تا صف نيكان از بدان و جبهه پاكيزگان از آلودگان جدا شودواين پيروزي موقت ، سبب هرچه بيشتر فرو رفتن جنايتكاران در منجلاب فساد وگناه شود تا خداوند يكسره آنان را به عذاب خويش گرفتار سازد؛ همان گونه كه حضرت زينب (س ) درپاسخ عبيدالله بن زياد ملعون كه از پيروزي بر امام حسين (ع) مغرور شده بود، اين ايه را تلاوت كرد و به او هشدار داد كه در انتظار عذاب سهمگين الهي بماند.

- هنگامي كه سخنراني عمومي امام حسين (ع) در روز عاشورا و گفت و گو با عمربن سعد بن ابي وقاص نتيجه اي نداد و او تيري را در چله كمان گذاشت و به سوي سپاهيان نور، شليك كرد و گفت : پيش اميرتان گواهي كنيد كه نخستين تير را من شليك كردم ، لشكريان كوفه همگي به تيرباران سربازان ميدان عشق پرداختند كه شماري از آنان شهيد شدند. (و اين حمله عمومي ناميده شد).

آنگاه امام حسين (ع) برخاست و خطاب به ديگر يارانش فرمود: «قوموا ايّها الكرام الي الموت الذي لابدٌ منه . فان ّ هذه السهام رسل ُ القوم اليكم ، فوالله ما بينكم و بين الجنة و النار الا الموت ، يعبر بهؤلاء الي جنانهم و بهؤلاء الي نيرانهم ».

همچنين پس از اداي نماز عشق به اندك ياران باقي مانده فرمود: «يا كرام ، هذه الجنة قد فتحت ابوابها و اتّصلت انهارها و اينعت ثمارها و هذا رسول الله (ص) و الشهداء الذين قتلوا في سبيل الله يتوقعون قدومكم و يتباشرون بكم ؛ فحاموا عن دين لله و دين نبيّه و ذبّوا عن حرم الرسول (ص)».