اگر يك نظام اجتماعي بخواهد پايدار بماند، بايد به يك مرجع شايسته متكي باشد. لذا پيامبر گرامي اسلام در واپسين روزهاي عمر پر بركت خود به كمك علي (ع) و سلمان به مسجد رفته و بر فراز منبر قرار گرفته و با بيان : «انّي تارك فيكم الثقلين كتاب الله و عترتي اهل بيتي ...»، اهل بيت خود را به مثابه گروه مرجع به امت اسلامي معرفي كرده تا آنان پس از رحلت آن حضرت از داشتن گروه مرجع مثبت و الهي محروم نباشند،بلكه با بهره گيري از اين گروه ، راه كمال را گرفته و در زندگي فردي و اجتماعي دچار تحيّر و سر درگمي نشوند. متأسفانه با آن همه تأكيد پيامبر، جامعه اسلامي پس از رحلت آن حضرت ، از اهل بيت غافل ماندند وتاوان سختي را در اين راه متحمل گرديدند.

البته عامل اصلي بازماندن امت در بهره گيري از معارف نوراني اسلام كه در قلوب عترت مكنون بود، اصحاب سقيفه بودند كه چون مي دانستند كه محبوبيت و نفوذ عترت رسول خدا در جامعه موجب تزلزل حكومت مغصوبه آنان شده و آنان را از مقاصد خويش (حكمراني بر امت ) باز مي دارد. از اين رو تلاش زيادي كردند تا امت را از خاندان عصمت جدا و دور نگه دارند كه متأسفانه تا حدودي موفق شدند، تا جايي كه مردم حتي مسائل شرعي و ديني خود را از ائمه(ع) نمي پرسيدند و اين تلاش ها در زمان سلطنت معاويه به اوج خود رسيده بود.

اما با حماسه كربلا تدريجاً عداوت ها و كينه ها نسبت به اهل بيت مبدل به مودت شد و هر چه جريان كربلا مي گذشت دوستداران اهل بيت بيش تر مي شدند به طوري كه پس از مدت كمي پنج هزار تن از مردم كوفه به خون خواهي فرزند زهرا قيام كرده و قتله كربلا را از ميان برداشتند.

چنان كه آيت الله صافي گلپايگاني در اين مورد مي نويسد:

«هرچه از محبوبيت امام حسين (ع) بگوييم كم گفته ايم ، اين مراسمي كه به عنوان عزاداري آن حضرت در هند، پاكستان ، عراق ، ايران ، سوريه ، لبنان ،بحرين ،افغانستان ، مصر و ديگر نقاط به عنوان زيارت قبر مطهر به خصوص در شب ها و روزهاي مخصوصه مانند عرفه ، نيمه رجب ، نيمه شعبان ، اربعين و عاشورا برگزار مي شود، نشان مي دهد كه حسين (ع) قلوب همه را مالك شده و مردم ، حتي بيگانگان عاشق و دلباخته او شده اند».