بازگشت

پيامدهاي اجتماعي نهضت حسيني


بي ترديد هر حركت و جنبشي كه با هدف سازمان نوين و نظام جديد و اصلاحات معنوي ويا هر هدف ديگري بر پا شود، به دنبال خود تأثير و پيامدهاي مستقيم و غير مستقيمي بر افكار عمومي و اوضاع و شرايط اجتماعي مي گذارد. اما هر قيامي كه براي رسيدن به اهداف و اغراض شخصي صورت بگيرد در يك مقطع زماني خاص پا بر جامي ماند و با مرور زمان به از بين رفتن پديدآورندگان آن ، محكوم به فناست . ولي نهضت هاي الهي كه براي حمايت از حق و اصلاح جامعه و به وجود آوردن عدالت و رسيدن به فضائل انساني و اخلاقي صورت پذيرد، محدود به زمان خاصي نبوده و پايدار و استوار هستند و اساساً شكست در آنها معنا ندارد، بلكه همواره در خاطره ها زنده مانده و مي مانند؛ هرچند در ظاهر شكست خورده و قيام كنندگان از ميان رفته باشند.

قيام خونين سيدالشهدا قيامي است كه در ظهر روز دهم محرم سال شصت و يك هجري سركوب گشته و خاندانش را به اسارت برده اند و حكام آن روز جشن پيروزي بر پا نموده ، و رقص شادي نمودند، اما طولي نكشيد كه شعاع وجودي اين نهضت خونين ، عالم را درنورديد و از فرداي عاشورا، صداي عاشوراييان در كوي و برزن ها پيچيد و علم پيروزي برافراشت و كاخ بيدادگري را لرزاند. امروز راز اين حقيقت را بايد در ماهيت اين نهضت جست و جو كرد و آن چيزي جز اصلاح امور و احياي فضايل انساني و كرامت بشري و معامله با وجود رحماني نبوده ؛ چنان كه سالار شهيدان هنگام خارج شدن از مدينه ، هدف از قيام را اين چنين بيان فرمود:

«اني لم اخرج اشراً و لا بطراً و لا مفسداً انما خرجت لطلب الاصلاح في امة جدي » و اصلاح جامعه از كژي ها و انحرافات ، خواسته باطني هر انسان آزاده اي است و به همين دليل است كه از آن هنگام تا به امروز نهضت عاشورا همواره مورد توجه عاشقان حق و حقيقت بوده و هست و هر روز رازي از آن واقعه پر رمز و راز براي پويندگان راه كمال و سعادت گشوده شده و چون چشمه سار معرفت الهي همواره مي جوشد و تشنگان فضايل انساني را سيراب مي كند.

امسال كه از طرف مقام معظم رهبري ، سال عزّت و افتخار حسيني نام گرفته ، برآنيم كه يك بار ديگر به سوي آن درياي معرفت رفته و در ساحل آن درياي موّاج به نظاره نشسته و توشه راه برداشته و راه كمال پيشه كنيم و پيامدهاي اجتماعي اين نهضت غرورانگيز را در حد توان بر شماريم :