پس ازشهادت امام حسين(ع) سپاه عمرسعد براي غارت خيمه هاي اهل بيت(ع) هجوم بردند. گروهي از آنان به امام سجاد(ع) رسيدند. امام(ع) در آن حال از شدت ضعف و بيماري نمي توانست از جاي خود برخيزد. وقتي سپاه عمر سعد به امام سجاد(ع) رسيدند، يكي فرياد برآورد: «به صغير و كبير آنان رحم نكنيد و احدي از آنان را باقي نگذاريد!» ديگري گفت: «شتاب نكنيد تا با امير عمر سعد در اين باره مشورت كنيم!» شمر شمشير كشيد و قصد جان امام(ع) نمود. حميد بن مسلم گفت: «يا سبحان الله! آيا كودكان كشته مي شوند؟ همانا او كودكي مريض است!» [1] شمر گفت ابن زياد دستور كشتن فرزندان حسين را صادر كرده است.» حضرت زينب(س) با مشاهده اين منظره به امام سجاد(ع) نزديك شد و گفت:

«او كشته نخواهد شد تا من در دفاع از او كشته شوم!».

سخن زينب سبب شد تا عمر سعد شمر را از تصميم خود منصرف سازد. [2] .

[1] حميد بن مسلم براي تحريک احساسات سپاه عمر سعد از امام سجاد(ع) به کودک تعبير کرده است والاّ در آن زمان حدود بيست و چند سال از سن امام سجاد(ع) مي‏گذشت.

[2] عبدالرزاق الموسوي المقرم، مقتل الحسين، دارالثقافه، چاپ دوم سال 1411، ص‏301.