پس از انقضاء مجلس يزيد پليد و منصرف شدن آن مايه فساد از قتل امام سجاد عليه السلام دستور داد غل ها از گردن مردان و ريسمان ها از بازوي زنان گشودند سپس حكم كرد آنها را منزل بدهيد تا من رأي خود را بعدا درباره ايشان اعلام كنم.

باري به روايت مرحوم مجلسي در بحار كه از ابن نما نقل مي كند مردان اهل بيت دوازده نفر بودند كه در مجلس آن رجس نجس يعني يزيد پليد جملگي با غل و زنجير بودند و چون از مجلس بيرون آمدند غل ها و زنجيرها از ايشان گشوده شده بود.

مؤلف گويد:

اسامي اين دوازده تن در كتب ضبط و ثبت نشده تنها نام امام زين العابدين و حضرت امام باقر عليه السلام كه چهار ساله بودند و عمر بن الحسين و حسن بن حسن و عمر بن حسن به نظر رسيده است.

بهر صورت به نوشته مرحوم قزويني در رياض الاحزان پس از آنكه آل الله از بيم قتل نجات يافته و از واهمه كشته شدن آسوده گشتند دوباره به آن خرابه بي سقف برگشته و تمام بانوان و محترمات به ياد جوانان و كشتگان افتادند هر سه چهار زن در گوشه نشستند و بر جگرگوشه هاي خود بناي ناله و نوحه نهادند و نيز طفلان يتيم سر بزانوي ماتم نهادند و آه دمادم از دل مي كشيدند و زنان سينه زنان از آتش فراق جوانان سوزان و باران اشگ از ديدگان مانند سيل ريزان همه خسته


همه درمانده از راه رسيده رنج سفر ديده رنگها پريده و صورت ها زرد و بدنها لاغر شده از بسياري تازيانه كبود گرديده و از كثرت بي خوابي و گرسنگي توانائي از همه رفته دلها از زندگي سير و از عمر به اين سختي دلگير شده آرزوي موت مي كردند و بخدا مناجات مي نمودند