پس از جعفر برادرش عبدالله بن علي عليه السلام با ديده اشگبار خدمت امام عليه السلام رسيد و عرض كرد: اي برادر از فراق برادران طاقتم طاق شده اجازت فرمائيد به ميدان روم.

حضرت امام حسين عليه السلام به او اجازه دادند، عبدالله روي به مصاف آورد و خود را به قلب لشگر زد و صد و هفتاد كس را به خاك مذلت انداخت و پس از غلبه ضعف و تشنگي و گرسنگي بر آن جناب، هاني بن ثويب حضرمي به او زخمي زد كه از مركب افتاد و مرغ روحش به شاخسار جنان پرواز نمود.