چون ابوبكر بن حسن مجتبي عليه السلام برادر خود را گرفتار دست دشمنان ديد محضر مبارك عم بزرگوار رسيد و از آن جناب تقاضاي اذن نمود و پس از صدور اذن از آن جناب خود را به سرعت به ميدان رساند ولي بسيار دير شده بود زيرا زماني خود را به برادر رساند كه اعداء او را ريزريز كرده بودند بهر صورت دست به قائمه شمشير برد آن سگان و روبهان را از اطراف نعش برادر متفرق ساخت و هر كس جلو مي آمد با يك ضربت به جهنم واصلش مي كرد لشگر دشمن كه چنين ديدند پشت به پشت هم داده به او هجوم آوردند و بفرموده مرحوم مجلسي در بحار ظالمي بدكردار به نام عبدالله غنوي به وي حمله كرد و آن شاهزاده را شهيد نمود.

و در روايتي از حضرت باقر عليه السلام نقل شده كه عقبه غنوي او را شهيد كرد و


سليمان بن قته در بيت ذيل به همين روايت نظر داشته كه مي گويد:



و عند غني قطرة من دمائنا

و في اسد اخري تعد و تذكر