شكايت امام از بي وفايي دنيا در مرگ شاهزاده علي اكبر
شعر
اي فلك سخت آتشي از راه كين افروختي
جان زارم را ز مرگ نوجوانم سوختي
بر غريبان ديار كربلاء بردي بكار
هر بلائي كز ازل بر روي هم اندوختي
روز روشن را به چشمم تيره تر كردي ز شام
از كه اين نيرنگ بازي اي فلك آموختي
فرق اكبر را ز تيغ كينه بدريدي ز هم
زين مصيبت جان زهرا را به جنت سوختي
نوجوانم مي رود در حجله اي ليلا بيار
آن قبائي را كه بهر عيش اكبر دوختي